Στιγμές καλοκαιριού 2

Οι ιστιοπλόοι παιδιά του ανέμου και της θάλασσας άξιοι συνεχιστές της ναυτοσύνης του Αιγαίου.

Φωτιά στην πόλη μου κάτω από τον λόφο της Αστυπάλαιας.
Ισχύει η αρχή «... άσε να δούμε πως εξελίσσεται η πύρινη συμπεριφορά και ύστερα επεμβαίνουμε...» Ανόητοι, η φωτιά είναι φωτιά και δεν διαχωρίζεται σε δασική, πεδινή ή αστική όταν η πυρκαγιά είναι σε εξέλιξη.

Κ΄ ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί καίγεται η Ελλάδα.

Αλλά ξέχασα τώρα το λέμε κλιματική αλλαγή.

Στιγμές καλοκαιριού 1

Οι κυρίες στην πρωτεύουσα της Χυσίας , ίδια μέρα του Αυγούστου 2009, ίδια ώρα, σε απόσταση 350 μέτρων δύο μουσικές σκηνές. Οι διοργανωτές μετά το πέρας των εκδηλώσεων ανακοίνωσαν προσέλευση ισοδύναμου πλήθους θεατών.

Θαύμα εν τη νήσω.

Ακρόπολη της Αθήνας καλοκαίρι του 2009. Ο λόφος ακόμη εργοτάξιο. Στο μουσείο οι επισκέπτες μεταξύ άλλων, αναζητούν τους χώρους υγιεινής. Οι γυναίκες στο χώρο τους δίπλα στον χώρο των αναπήρων. Οι άνδρες απέναντι και μακριά στον εσωτερικό πυρήνα του κτιρίου αναζητώντας την τουαλέτα, περιφερόμενοι ανάμεσα στις αγαλμάτινες κόρες. Ταλαίπωροι νεοαθηναίοι τον κάνατε πάλι τον ανατολίτικο διαχωρισμό των ανθρώπινων φύλων. Στο εστιατόριο μάλιστα σερβίρεται και παστουρμάς που στα τραπέζια το χάρτινο αναλώσιμο σουβέρ απεικονίζει την κάτοψη του Παρθενώνα. Κακογουστιά που δείχνει πόσο σέβεστε αυτό που διεκδικείτε.